Brodawki podeszwowe, które najczęściej spotykamy w gabinecie podologicznym nie rzadko mylone są zarówno przez lekarzy pierwszego kontaktu, dermatologów jak i samych nosicieli z odciskiem. Najczęściej o występowanie odcisku podejrzane są dzieci, niestety podczas mojej 8 letniej praktyki z taką zmianą spotkałam się raz, cała reszta okazała się brodawkami.
Brodawkę od odcisku odróżnia to ,że następuję przerwanie linii papilarnych w miejscu wystąpienia oraz przyjmuję ona kalafiorowatą strukturę, nie ma również tzw. „korzenia” wnikającego w tkankę podskórną lub skórę właściwą . Wewnątrz można zauważyć czarne punkciki, które są naczyniami krwionośnymi uwięzionymi w budowie cylindrycznej brodawki. Jeżeli uszkodzimy zmianę powierzchownie, zaczyna krwawić, to pierwszy sygnał dla niewprawionego oka, że być może to nie odcisk.
Infekcja najczęściej następuję podczas kontaktu z osobami, które mają takie zmiany. Stąd tak dużo osób zaraża się podczas pobytu na basenach, saunach i hotelach . Komórki wirusa najprościej tłumacząc, przyczepiają się do zdrowej skóry, a znajdując mikro uraz przedostają się do organizmu.
Jeżeli limfocyty w naszym układzie odpornościowym nie wychwycą wirusa w odpowiednim momencie to może on mieszkać w naszym organiźmie od kilku miesięcy do kilku lat bez dawania objawów. Wirus atakuję w okresie osłabionej odporności z wywiadu jaki przeprowadzam w gabinecie najczęściej w okresie jesienno – zimowym oraz zimowo- wiosennym. Przyjmuje się ,że brodawki potrafią ustąpić samoistnie do 6 m-c po ich pojawieniu ,niestety takie szczęście ma mała grupa ludzi, większość zadomawia się na dobre nawet na kilka lat.
Brodawki podeszwowe najczęściej lokalizują się na stopie w miejscu wzmożonego ucisku oraz tarcia, stąd najczęstszą lokalizacją jest pięta, śródstopie lub duży palec. Od ich powstania do zauważania lub wyczucia może minąć klika miesięcy.
Brodawki atakują osoby z obniżoną odpornością , przyczynia się do tego wirus HPV typ 1, istnieje ponad 120 odmian wirusa ,ale tylko niektóre z nich dają zmiany, najczęściej jest to HPV 1,2,4,60,63. Badania dowodzą ,że co najmniej 50% populacji w ciągu swojego życia chociaż raz nabawi się tych zmian.
Z jednej brodawki może powstać się kilka lub kilkanaście, mogą również zając całą powierzchnię stopy. Dlatego tak ważne jest by zmiany,które się pojawią dobrze w porę zdiagnozować, ponieważ przy złej diagnozie i złych zaleceniach można doprowadzić do rozsiania brodawek. To ma miejsce wówczas gdy osoba zarażona rozpozna u siebie odcisk i zacznie pocierać zmianę oraz stosować plastry na odciski. Dodatkowo wycinanie cążkami czy skalpelem w warunkach domowych oraz doprowadzenie do rozkrwawienia zmiany może pogorszyć tylko sytuację.
Mimo, że współczesna podologia na całym świecie szuka sposobu na walkę z brodawkami nie ma jednego skutecznego sposobu. W zależności od lokalizacji zmiany, czasu występowania, wielkości, dobiera się odpowiednią terapię. Niestety często jeden obrany kierunek nie przyczynia się do ustąpienia zmiany i terapię należy zmienić lub połączyć z inną .
Kluczową rolę odgrywa układ odpornościowy i to z nim za pomocą odpowiednich preparatów należy wpierw rozpocząć pracę. Stąd też zaleca się badanie poziomu witaminy D3, w naszym klimacie ponad 80% osób cierpi na jej brak w organiźmie.
Obecnie na rynku mamy do wyboru wymrażanie ciekłym azotem, laser Co2, elektrokoagulację, terapie za pomocą różnych środków chemicznych ( kwas mrówkowy, salicylowy, TCA….) środki na receptę i bez recepty.
Spotkałam również osoby, które miały zmiany wycinane chirurgicznie. Stwarza to bardzo duże niebezpieczeństwo, które może przyczynić się do rozsiania zmian oraz powstania blizny dającej spore dolegliwości bólowe z biegiem czasu. O ile wycięcie powinno poprzedzić pobranie wycinka i odesłanie do badania to zmiana powinna zostać wycięta z kilkumilimetrową granicą ze szczególną uwagą nienaruszenia warstwy podskórnej, której uszkodzenie przyczyni się do powstania blizny. Niestety nie spotkałam do tej pory wycięcia zmiany gdzie nie byłoby blizny lub rozsiania zmian.
W doniesieniach ze Stanów Zjednoczonych pojawiają się różne dodatkowe metody walki z brodawkami, ale żadna z nich nie daje 100% gwarancji. W artykule Archives of Dermatology zaobserwowano ,że podanie kliku dawek szczepionki Gardasil przyczyniło się do zlikwidowania zmian lub ich znacznego zmniejszenia. Są to jedynie obserwacje nie poparte żadnymi badaniami. Niestety biorąc pod uwagę stwierdzoną szkodliwość szczepionki oraz jej wycofanie z krajów UE pozostawiam to do oceny każdego z nas.
Największe szansę na powodzenie mają osoby będące pod kontrolą podologa . Dzięki systematycznym wizytom, oczyszczaniu i doboru odpowiedniej terapii zmiany pozostają pod kontrolą. To na czym będzie pracował podolog zależy przede wszystkim od wywiadu z pacjentem, czasu występowania zmiany i jej wielkości.
W momencie rozpoznania u siebie brodawki najważniejszą rzeczą jest zadbanie o bezpieczeństwo domowników. Jak już wyżej wspomniałam jest to wirus przenoszący się praktycznie w 100%. Bardzo często zajmuję się terapią u rodzeństwa czy jednego z rodziców i dziecka. Niestety osoby zarażone powinny unikać stąpania gołą stopą po odsłoniętych powierzchniach, całkowicie zaprzestać uczęszczania na basen oraz saunę. Ponieważ w ten sposób wirus rozprzestrzenia się po miejscach publicznych oraz naszym domu.
